گرکان با مختصات جغرافیایی: ۴۵ درجه و ۵۰ دقیقه طول شرقی و ۲۴ درجه و ۲۲ دقیقه عرض شمالی. ارتفاع آن از سطح دریا تقریباً ۲۰۰۰ متر است. فاصله آن تا شهر آشتیان از راه آسفالته ۵ کیلومتر و از…
دهستان گركان در بخش مركزي شهرستان آشتيان در مختصات جغرافيايي: °۴۹٫۹۷۰۰شرقی °۳۴٫۵۴۳۶شمالی واقع شده و حدود هشتصد نفر جمعيت دارد، زبان مردم گركان فارسي و مذهبشان شيعه ميباشد، اين روستا داراي مشاهير و بزرگاني است كه نام و آثارشان در…
استاد عبدالعظیم قریب گرکانی «پدر دستور زبان فارسی» (زاده 1275 گرکان از توابع آشتیان – درگذشت 3 فروردین 1344)، مدرس و متخصص دستور زبان و ادبیات فارسی بود.
زندگینامه
مقدمات زبان فارسی و عربی را در زادگاه خود و در خانه پدر آموخت و در نوجوانی به تهران آمد و نزد اساتید بزرگ آن روزگار به تحصیل و فراگیری زبان و ادبیات عرب، اصول، منطق و حکمت و زبان فرانسه پرداخت. قریب در سال ۱۳۱۷ ه.ق به استخدام وزارت معارف آن زمان درآمد و در مدرسه علمیه که تنها آموزشگاه به شیوه جدید تدریس بود به تعلیم دانش آموزان مشغول گردید. قریب در سال ۱۳۲۴ه.ق تدریس در مدرسه نظام را آغاز کرد و برخی ازبرجستگان علم و ادب و سیاست ایران همچون کلنل محمدتقی پسیان، سلطان غلامرضا خان و علیقلی خان از شاگردان او بودند. قریب همچنین در مدرسه دارالفنون، مدرسه ایران و آلمان، دارالمعلمین، بنگاه وعظ و خطابه و در دانشسرای عالی (از نخستین دوره تأسیس آن) ادبیات فارسی را تدریس می‌کرد و پس از تأسیس دانشگاه تهران به سمت استاد دانشکده ادبیات برگزیده شد و تا زمان مرگ به تدریس زبان و ادبیات فارسی اشتغال داشت.
دكتر محمد قریب «پدر علم پزشکی کودکان ایران» (۱۲۸۸ در تهران – ۱۳۵۳) از اولین پزشکان متخصص طب اطفال ایران و بنیانگذار طب نوین اطفال در ایران و از بنیانگذاران بیمارستان مرکز طبی کودکان بود.
زندگینامه
دکتر محمد قریب در سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد. پدرش مرحوم علی اصغر خان قریب و از مردم روستاي گرکان از توابع تفرش بود. تحصیلات ابتدایی را در دبستان سیروس و متوسطه را در دارلفنون تهران (دارالمعلمین) گذراند . او در سال ۱۳۰۶ شمسی در زمره اولین گروه دانشجویان ایرانی بود که برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به فرانسه رفتند. وی در پایان سال اول در شهر رن فرانسه موفق به دریافت جایزه لابراتور تشریح دانشکده پزشکی شد. وی در سال ۱۳۱۴ نخستین ایرانی بود که توانست در کنکور انترنی بیمارستان پاریس موفق شود.
دکتر قریب ، به پاس خدمات چشمگیر علمی ، به دریافت نشان دانش از دانشگاه تهران و نشان درجۀ اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش و نشان عالی لژون دونور از دولت فراسه نائل گشت.
وی در سال ۱۳۱۵ با دوشیزه زهرا قریب دختر مرحوم استاد عبدالعظیم قریب ازدواج کرد . و در سال ۱۳۱۷ به ایران بازگشت. پس از طی نمودن دوره سربازی در سال ۱۳۱۹ به عنوان دانشیار طب اطفال در دانشگاه به فعالیت علمی مشغول گردید. وی ابتدا در بیمارستان رازی به اداره بخش اطفال مشغول شد و بعد از آن به بیمارستان هزار تختخوابی رفت و در آنجا بخش اطفال را دایر کرد. او در سال ۱۳۱۹ کتاب بیماریهای کودکان را به چاپ رساند و در سال ۱۳۳۵ با همکاری دکتر حسن اهری آن را با اصلاحات جدید تجدید چاپ نمود.
دکتر قریب در سال ۱۳۲۱ موفق به دریافت نشان عالی دولت فرانسه شد و در سال ۱۳۵۰ به عضویت هیئت مدیره انجمن بین المللی بیماریهای کودکان در آمد. همچنین در آخرین سالهای عمر وی موفق به دریافت نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش شد.
زبان يكي از پايه هاي هويت و استقلال هر كشور است. هنگامي كه كشوري مورد تاخت و تاز اجانب قرار ميگيرد، قوم فاتح پيش از هر چيز ابتدا سلطه و نفوذ خود را بر بخش هايي كه دسترسي به آنها آسانتر و موانع طبيعي در سر راه رسيدن به آنها كمتر است، گسترش ميدهد و در مناطق كوهستاني و دور از راه هاي اصلي و عمومي ديرتر و كندتر نفوذ پيدا ميكند.
در نتيجه اين امر مردم ساكن نواحي كوهستاني، آداب و سنن باستاني و از آن جمله زبان و گويش هاي محلي و واژه ها و اصطلاحات و اشعار عاميانه خود را به نسبتي كه دور تر از مراكز اصلي باشند، بيشتر محفوظ ميدارند.
ساكنان گركان و آشتيان و تفرش نيز از اين قاعده مستثني نبوده اند. ساكنان اين نواحي كوهستاني در طول تاريخ خود در برابر تهاجم بيگانگان به علت دور بودن از سر راه شهرهاي بزرگ مانند: قم، ساوه، كاشان و غيره به اتكاي دژ طبيعي منطقه مزبور توانسته اند آداب و عادات و رسوم و زبان و گويش ويژه خود را كم و بيش حفظ و حراست كنند.
