استاد عبدالعظیم قریب گرکانی «پدر دستور زبان فارسی» (زاده 1275 گرکان از توابع آشتیان – درگذشت 3 فروردین 1344)، مدرس و متخصص دستور زبان و ادبیات فارسی بود.
زندگینامه
مقدمات زبان فارسی و عربی را در زادگاه خود و در خانه پدر آموخت و در نوجوانی به تهران آمد و نزد اساتید بزرگ آن روزگار به تحصیل و فراگیری زبان و ادبیات عرب، اصول، منطق و حکمت و زبان فرانسه پرداخت. قریب در سال ۱۳۱۷ ه.ق به استخدام وزارت معارف آن زمان درآمد و در مدرسه علمیه که تنها آموزشگاه به شیوه جدید تدریس بود به تعلیم دانش آموزان مشغول گردید. قریب در سال ۱۳۲۴ه.ق تدریس در مدرسه نظام را آغاز کرد و برخی ازبرجستگان علم و ادب و سیاست ایران همچون کلنل محمدتقی پسیان، سلطان غلامرضا خان و علیقلی خان از شاگردان او بودند. قریب همچنین در مدرسه دارالفنون، مدرسه ایران و آلمان، دارالمعلمین، بنگاه وعظ و خطابه و در دانشسرای عالی (از نخستین دوره تأسیس آن) ادبیات فارسی را تدریس میکرد و پس از تأسیس دانشگاه تهران به سمت استاد دانشکده ادبیات برگزیده شد و تا زمان مرگ به تدریس زبان و ادبیات فارسی اشتغال داشت.